شیوع بیماریهای قارچی سطحی و جلدی در کارگران تنظیف و فضای سبز شهرداری کاشان طی سال ۱۳۷۷

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری های قارچی سطحی و جلدی در جامعه و همچنین با فرض فراوانی بیشتر آن در بین افرادی که به نحوی با گرد و غبار، فضای سبز و زباله های شهری سروکار دارند و نیز عدم اطلاع از وضعیت آن و به منظور تعیین میزان آلودگی عفونت های قارچی سطحی و جلدی این تحقیق بر روی کارگران شهرداری کاشان طی سال 1377 انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی (descriptive) بر روی کلیه کارکنان تنظیف و فضای سبز انجام و نمونه ها مورد معاینه بالینی قرار گرفتند. از موارد مشکوک پوسته، شوره، موهای شکسته و تغییر شکل داده سر و صورت، لکه های فاقد مو در سر و صورت، وجود گره های رنگی در ساقه موهای زیر بغل، لکه های قرمز و یا قهوه ای در نقاط چین دار بدن توام با خارش و در نهایت، ناخن های ضخیم گردیده، شکسته شده و تغییر رنگ داده نمونه برداری و با روش تشخیص مستقیم و کشت مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفت شیوع و نوع آلودگی و عامل اتیولوژی و نیز خصوصیات مبتلایان تعیین گردید. یافته ها: از کل 394 نفر مورد بررسی، 125 نفر (31.7%) دارای ضایعات مشکوک قارچی بودند که 113 مورد (29%) مثبت تشخیص داده شدند. تعداد مبتلایان به یک بیماری 105 نفر (92.9%) و بقیه به 2 و یا 3 قارچ مبتلا بودند که به ترتیب فراوانی عبارتند از: ترایکومایکوزیس اگزایلاریس 91 نفر (23.1%)، پیتریازیس ورسیکالر 12 مورد (3.1%)، پتیروسپوروزیس 11 مورد (2.8%)، اریتراسما 8 مورد (2.1%) و 1 مورد اتومایکوزیس. نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای بیماری، تحقیقات تحلیلی برای علل بوجود آورنده آن توصیه می شود.